Wanneer maak je die keuze?
Wanneer maak je die keuze?

Wanneer maak je die keuze?  🧐  

 

Voor veel ouders met een kind met een extra zorgbehoefte komt er een moment dat je gaat kiezen. Blijft jullie kind op het regulier onderwijs of kiezen jullie toch voor het speciaal onderwijs? En maak je die keus voor jullie kind of hebben jullie zelf een bepaalde voorkeur? 

 

Voor Stan was speciaal onderwijs ook een optie in de vorm van een tylyl/mytylschool. Bram en ik zijn gaan kijken en hebben hem ook een dagje proef laten draaien. Achteraf bleek dat er voor hem geen voorzieningen waren, dat de groep veel te groot was en dat hij zeker niet de verzorging kreeg die hij nodig had. 

 

Je vraagt je dan af “wat is eigenlijk het belangrijkste voor Stan?”. Is dat een vorm van onderwijs of is het de juiste verzorging en activiteiten gericht echt op zijn niveau? Wil je steeds doelen stellen en deze bespreken in een team? Doelen die toch niet haalbaar zijn en wat eigenlijk heel veel frustraties en negativiteit oproept. 

 

Wij maakten voor Stan de keus om naar een speciale dagopvang te gaan. Een opvang met kleine groepjes, genoeg tijd voor Stan, therapieën op de groep, verschillende leuke activiteiten en aandacht echt voor Stan. 

 

Maar wij maakten die beslissing, omdat Stan die niet kan maken. En een beslissing nemen voor Stan of juist voor het gezin dat doen we steeds vaker. Soms lastige keuzes en keuzes waar je in moet groeien. Laten we Stan 1 x per maand logeren? Nemen we Stan nog mee naar Spanje, want doen we hem daar een plezier mee? Gaan we nadenken over een verre reis maken of op wintersport zonder Stan? En starten we het project wonen op een andere plek op voor Stan? 

 

Al deze keuzes maken wij weloverwogen samen met ons gezin. Iedereen mag er iets van vinden. Natuurlijk bespreken we dit met Stan. Of hij het helemaal mee krijgt dat is altijd de vraag, maar wij merken aan hem snel genoeg of de gemaakte keus de juiste was! 


Over de schrijver
Larisa matcht bij Zorgoppas. Vanuit haar jarenlange ervaring als ergotherapeut en moeder van een meervoudig gehandicapte zoon beschrijft Larisa elke maand de leuke, grappige maar ook de minder leuke dingen die ze meemaken als gezin Ploem.
Reactie plaatsen