Larisa matcht bij Zorgoppas. Vanuit haar jarenlange ervaring als ergotherapeut en moeder van een meervoudig gehandicapte zoon beschrijft Larisa elke maand de leuke, grappige maar ook de minder leuke dingen die ze meemaken als gezin Ploem (Bram, Juul 16, Stan 15 en Kris 11).
Bij Juul en Kris gaat de ontwikkeling redelijk ‘volgens het boekje’. Ze leerden fietsen, lezen, zwemmen en werden unieke persoontjes. Bij een kind met een beperking is dit niet zo. De ontwikkeling gaat anders en sommige dingen komen misschien zelfs wel nooit. Het is voor ons nogal eens schakelen. Maar we zien altijd die kleine mooie stapjes. Zoals gericht een speeltje pakken (of Kris haar lange haren🙈), los kunnen zitten en zelf kunnen tandenpoetsen. Kleine stapjes voor de meeste kinderen, maar voor Stan en voor ons zo bijzonder.
Stan loopt niet, maar een stoere coole rolstoel zorgt ervoor dat hij overal komt. Stan praat niet, maar kan met zijn grappige blikken precies aangeven wat hij wel of juist niet wil. Stan kon heel lang alleen met veel steun zitten, maar zit nu los. Zo knap! Stan kan niet staan, maar in de statafel voelt hij zich super stoer en groot (groter dan mama!).
Dit soort kleine stapjes zijn voor ons zo speciaal, net zoals hoe hij geniet van allerlei dieren, van snelheid, van mooie muziek en van grappige geluiden. Stan ontwikkelt zich misschien heel anders, ook hij is een uniek eigen persoontje. Een uniek mooi mannetje waar wij heel trots op zijn!
