Larisa matcht bij Zorgoppas. Vanuit haar jarenlange ervaring als ergotherapeut en moeder van een meervoudig gehandicapte zoon beschrijft Larisa elke maand de leuke, grappige maar ook de minder leuke dingen die ze meemaken als gezin Ploem (Bram, Juul 17, Stan 16 en Kris 11).
Stan gaat sinds enkele jaren 1 x per maand logeren bij Sosijn (opvang waar hij door de weeks ook is). Eerst 1 nachtje, omdat ik daar echt even aan heb moeten wennen. Ik appte of belde steeds of het allemaal goed ging. Ook weer iets waar je in moet groeien, want nu gaat hij al 2 nachtjes.
Ik plande die weekenden helemaal vol naast het sporten van Juul en Kris. Naar de stad, wandelen, bij iedereen op bezoek, uiteten en zelf sporten. Ik plande allerlei dingen, die Stan niet zo leuk vond en wij dan wel konden doen. Op zondag om 1700 uur haalde wij hem dan op, maar wij waren nog steeds kapot terwijl we wel bijgeslapen waren (dacht ik🤔).
De eerste dag moet je namelijk erg wennen dat je niet hoeft te zorgen en de eerste nacht denk je steeds dat je hem hoort (normaal houden wij hem ‘s nachts met een camera in de gaten). De tweede dag gaat dat al wat beter en ben je al minder onrustig. Die nacht slaap je beter. Maar waarom waren we dan niet uitgerust?
Na al die overvolle weekenden zijn we het eerstvolgende logeerweekend eens even niets gaan plannen (wat Bram al steeds aangaf🙈). Nog stond ik vroeg op, maar dat vind ik heerlijk om dan zonder gelijk te moeten zorgen te gaan sporten of boodschappen te gaan doen. Het voelde heel onwerkelijk niks doen, maar het was heerlijk en echt nodig. Lekker thuis bijkomen en genieten van die andere twee. En op zondag met z’n viertjes uitgerust Stan weer ophalen en hem thuis heerlijk knuffelen 🥰
