Misschien is het soms lastig om de aandacht te verdelen tussen Stan en onze andere kinderen, maar ik denk niet dat ze daar zoveel slechter van worden. Natuurlijk probeer je ze alle drie evenveel aandacht te geven, maar als Stan weer eens super ziek wordt of plotseling in het ziekenhuis beland, ja dan gaat de aandacht op dat moment alleen naar hem. Juul en Kris snappen dat heel goed en zijn juist bereidt ons dan te helpen! Het is natuurlijk minder fijn als daardoor iets leuks niet door kan gaan, zoals een uitje of een feestje. Ik snap dat ze dan even mopperen en flink balen.
Dit is dus ook precies de reden waarom we bepaalde keuzes maken, zoals het inzetten van onze Zorgoppas en de logeerweekenden 1 x per maand. Ook hebben we heel goed gekeken naar onze vakanties. Wordt Stan blij van de hele trip naar Spanje en al het gesjouw daar? Kunnen we de andere twee voldoende aandacht geven? En komen wij wel voldoende tot rust?
En dat is dus precies waarom we Stan niet meer meenemen naar Spanje, we doen hem er namelijk totaal geen plezier mee. Even aandacht voor die andere twee hebben en zelf kunnen uitrusten. Maar ook dingen kunnen doen, die voor andere gezinnen heel normaal zijn, zoals uiteten, in de avond naar een stadje, samen mee naar de minidisco en actieve dingen (kajakken en mountainbiken).
Stan geniet deze twee weken heerlijk van alle lieve aandacht bij Sosijn. Gewoon zijn dagelijkse ritme, op tijd eten, kroelen met de diertjes en de gezelligheid van de lieve juffen. Elke dag krijg ik foto’s of filmpjes van een heerlijk ontspannen en blije Stan. Als we dan uitgerust terugkomen, hebben we alle aandacht voor Stan. Heerlijk met z’n vijfjes nog een weekje vrij🥰
PS dat weekje samen genieten werd helaas helemaal niet zo’n fijne week. Stan werd ziek en een antibiotica kuur was nodig. Direct weer schakelen en keuzes maken dus😔, maar ook dat is toch weer gelukt.
